به گزارش روابط عمومی، متن یادداشت حجت الاسلام والمسلمین اخوی بدین شرح است:
مقدمه
زندگي و سرمايه عمر براي انسان نعمتي بي بديل و فرصتي بي نظير است که اگر از دست برود هرگز قابل بازگشت نيست. ما بايد براي ثانيه هاي عمرمان حساس باشيم و آن را رايگان از دست ندهيم. بخش هايي از اين سرمايه ارزشمند و خدادادي، مثل جواني و دوران تحصيل و طلبگی، اهميت بيشتري دارد. زيرا آمادگي و فراغت انسان براي بهره برداري مناسب و سودمند بيش از مواقع ديگر است. بسياري از افراد از اين موضوع غافلند و دنبال اين هستند که هر طور شده وقت خود را بگذرانند و روزشان را شب و پرکنند.
برای استفاده بهینه و موثر از فرصت ها ، امکانات و اوقات فراغت باید گام های ذیل را برداریم:
الف : برنامه ریزی برای اوقات فراغت
اولين قدم براي استفاده بهينه از فرصت و اوقات فراغت، داشتن يک برنامه کارآمد و درست است. زيرا از يك سو به ما شيوه صحيح به كار گرفتن فرصت ها را مى آموزد و از سوى ديگر با نيل به هدف هاى كوتاه مدت و ميان مدت، رضايت خاطرمان را فراهم مى سازد.
اينكه چگونه يك برنامه ريزى مناسب براى نيازهاى خود تنظيم نماييم، منوط و مشروط به تحقق موارد ذيل است:
1- تعيين هدف
هدف ها دو قسمند:
گاهي کلي اند مثل رضاي خدا، خدمت به مردم، بالا رفتن سطح آگاهي و امثال آن
و گاهي جزئي اند مثل تخصص در يک رشته خاص مثل حسابداري، مطالعه يک کتاب، نوشتن مقاله يا امثال آن.
لازم است هر دو هدف را مشخص کنيم؛ يعني همان طور که يک هدف کلي در نظر داريم، اهداف جزئي را هم دقيقا مشخص کنيم و آن را محور فعاليت هايمان قرار دهيم.
2- تشخيص نيازها وکاستي ها و نواقص احتمالي
بايد خواست ها و احتياجات اساسى خود را در آن زمينه به خصوص روشن كنيم. به عنوان مثال: در يك مقطع مشخص، چه درسى را نياز داريم بياموزيم تا تسلط بر آنها پيدا كنيم.
3- تعیین فرصتها و اوقاتى كه بايد صرف تحقق اهداف برنامه شود،
4- معرفی مطلوب ترين شيوه براى دستيابى به اهداف مورد نظر،
5- مشخص نمودن ابزار و وسایل مورد نیاز و پركاربرد در مرحله اجرا،
6- ارزيابى فعاليت هاى انجام شده.
پس از اجرا به ارزيابى فعاليت هاى انجام شده مى پردازيم تا ميزان دسترسى به اهداف مشخص شود و ميزان عدم موفقيت در رسيدن به برنامه را نيز معلوم نماييم. اين مرحله كه تحت عنوان بازخورد ناميده مىشود، فرصتى به ما مى بخشد تا بتوانيم عوامل ناكامى احتمالى را نيز بشناسيم و از بروز مجدد آن در برنامه مورد نظر پيشگيرى نماييم.
مزايا و آفات برنامه ريزى
از مزاياى برنامه ريزى اين است كه بر حس اعتماد به نفس مى افزايد و هسته مركزى اطمينان به شخصيت را رشد مى دهد و موجب مى شود با نگاهى اميدوارتر به جهان بنگريم. از نگاه ديگر، برنامه ريزى در ابتدا با كندى ممكن است مواجه شود ولى در جريان عمل به برنامه به آن عادت مى كنيم و به مرور زمان ملكه شخصيت ما مى شود.
برنامه ريزى علاوه بر صرفه جويى در وقت و فرصت هاى زندگى، موجب مى شود تا خود را و نيازهايمان را بهتر و بيشتر بشناسيم. همچنين برنامه ريزى، تفكر ما را نسبت به زندگى شكل مى دهد و تفكّر منسجم منجر به عمل موفق در زندگى فردى و اجتماعى مى شود.
از آفات برنامه ريزى نیز، فقدان تلاش و پشتكار در دستيابى به هدف برنامه است و شايد در ابتداى فعاليت به همه موارد مورد نظر دست نيافته و دلسرد شويم و از ادامه راه باز بمانيم و بي ترديد عمل به برنامه، مستلزم چشم پوشى از برخى فرصت هاى فراغت، سرگرمى ها و تفريحات مى باشد، در اين صورت بايد خود را سازگار با برنامه نماييم تا بتوانيم به نتيجه مطلوبى دست يابيم.
ممكن است در ابتدا، برنامه ريزى با كندى مواجه شود ولى در جريان عمل به برنامه به آن عادت مى كنيم و به مرور زمان جزء شخصيت ما مى شود. برنامه ريزى علاوه بر صرفه جويى در وقت و فرصت هاى زندگى، موجب مى شود تا خود را و نيازهايمان را بهتر و بيشتر بشناسيم. لازمه برنامه ريزى موفق، انعطاف پذيرى در عمل به برنامه است و نيز نگاه واقع بينانه به كاستى ها و ضعفهاى موجود در زمينه اى است كه برنامه تنظيم مى كنيم. برنامه ريزى تفكر ما را نسبت به زندگى شكل مى دهد و تفكّر منسجم منتهي به عمل در زندگى ايجاد مي کند.
به منظور داشتن يك برنامه منظم، لازم است جدولى تهيه نماييد و ساعات شبانه روز و ايام هفته را (به ترتيب در ستون افقى و عمودى) يادداشت كرده و براى هر ساعتى در هر روز از ايام هفته كار و برنامه مناسب را در آن يادداشت نماييد.
مثلاً چه ساعتى از خواب بيدار شويد؟ ساعتى را به نماز و نرمش و صرف صبحانه و ديگر كارها اختصاص دهيد، ساعات درس و كلاس و مطالعه و استراحت و نظافت و... را نيز دقيقا در جدول بنويسيد و خود را موظف كنيد طبق جدول تهيه شده كه متناسب با توانايى هاى خودتان است عمل نماييد. در اين مسير نياز به يك عزم و اراده جدى هست كه انشاءالله در همه وجود دارد.
به جهت تأکيد بر نقش نظم در پيشرفت و تکامل علمي و انساني ، توجه شما را به سخنان علي(ع) جلب مي نمایم که حضرت فرمود:
«اوصيكما و جميع ولدى و اهلى و من بلغه كتابى بتقوى الله و نظم امركم؛ شما و همه فرزندان و كسانم و هر كسى را كه نوشته ام به او مى رسد، به تقواى خدا و نظم داشتن در كارتان سفارش مى كنم».
نكته مهم اين است كه اولين جمله اى كه حضرت در وصيت نامه خود به فرزندان خویش پس از توصيه به تقوا و دورى از گناه، می فرماید ، توصيه به نظم در امور و كارهاست و اين نشانه اهميت نظم و نقش آن در سعادت و موفقيت انسان است و بدون آن کسي به جايي نمي رسد.
ب :زمینه سازی برای اجرای برنامه ها
برای عملیاتی سازی نیازها باید به اهداف و نیز نيازها، کاستي ها و نقص ها و ابزارها و امکانات موجود توجه نمود.
ـ طلبه بايد براساس اهداف خود عمل کند او باید از نيازها و کاستي ها و نواقص زندگي فردي و اجتماعي و تحصيلي و خانوادگي و اقتصادي و... خودآگاهي داشته و در صدد مرتفع ساختن نيازها و کاستي ها باشد و در اين راستا گام بردارد.
ـ یک نکته مهم آن است که ما مسلمان هستيم و اين مسلماني مسؤوليتي را متوجه ما مي کند، لذا بخشي از اين برنامه ها بايد مطابق آنچه مسلماني اقتضا مي کند پر شود. برخي از اين محتوا همانا اعمال عبادي ماست مانند اين که بايد بخشي از برنامه ما به خواندن نماز، قرآن، اطلاع از احکام دين و عمل به آنچه دين بر دوش شما گذارده است اختصاص يابد. البته مسلماني فقط در عبادت جلوه نمي کند و تمام زندگي ما بايد متکي بر اسلام باشد. به برنامه عبادى و مراقبه و محاسبه نيز عمل كنيد كه براى ياد خدا بسيار مؤثر است.
ـ نکته دیگر آن است که بايد بخشي از برنامه های یک طلبه با مطالعه مواد درسي رشته تحصيلي اش پر شود. شايد بيشترين نيازها، کاستي ها و اساسي ترين اهداف همين تحصيل باشد و بايد بيشترين محتواي برنامه ما نيز امور درسي و تحصيلي باشد. کار را باید از مواد درسي ضروري، مواد درسي که در آنها احساس ضعف مي کنند و کاستي را در تحصيل ايجاد کرده است شروع کنند. در مورد طلاب معاش و روزيشان در ادامه تحصيل نهفته است.
دانش اندوزى و تحصيل علم، اولين و مهمترين تكليف شب و روز يك طلبه است. اگر شرح حال زندگانى مردان بزرگ و خلاّق روزگار را مورد مطالعه و بررسى قرار دهيم، خواهيم ديد كه تلاش در راه تحصيل دانش، چه ميزان در سعادت و نيكبختى جامعه و جاودانگى آنان تأثير داشته است.
در گذشته علمای بزرگ و دانشمندان مسلمان گام هاى مؤثرى در راه تقویت اعتقادات و معنویات و نیز رفاه، آسايش و خدمت به بشریت برداشته اند. بنابراين، اساسى ترين وظيفه دوره طلبگی، تلاش بى حد و اندازه در مسير كسب سرمايه دانش است و طلبه بايد تلاش كند تا سطح دانش خود را افزايش دهد و تحصيلات خود را در ترم هاى مختلف و مقاطع بالاتر و تخصّصى تر، بدون هيچ وقفه اى ادامه بدهد و هرگز اين احساس را به خود راه ندهد كه قادر به ادامه تحصيل در مقاطع بالاتر نيست و در اين خصوص با افراد آگاه مشورت كند.
ـ شايسته است كه طلبه در كنار متون درسى و امتحانى خويش، ساير منابع را مورد مطالعه قرار دهد تا اندوخته هاى خويش را غنى تر سازد و سعى كند در پايان هر هفته ايده هاى جديدى كه بدست آورده است مورد بحث و تجزيه و تحليل قرار دهد و سعى كند از آن چيزهاى آموزنده فرا گيرد و سپس به نحو جالبى آنها را به صورت كاربردى آماده كند.
ـ وجود تفريح و گردش و برنامه هاي نشاط آور نيز يکي از نیاز ها و ضرورت هاي زندگي انساني است. يک طلبه جوان، جهت استفاده بهينه از پتانسيل جوانى و بكارگيرى آن در مسير رشد و توسعه خود و جامعه اش بايد از تفریحات و سرگرمی های مفید و جذاب و موثر و نشاط آور بهره مند گردد.
ـ شناخت هويت فردى و شخصى نیز ضروری است. طلابی كه دقيقا مى دانند در چه موقعيتى از زمان، جامعه، تاريخ و عمر خود واقع شده اند، تدبير مناسبت رى براى رشد و توسعه زندگى خود خواهند داشت.
شناخت هويت ملى، فرهنگى و اسلامى نيز مكمّل هويت فردى و شخصى است، در اين مقطع، طلبه، عارف به فرهنگ، مكتب و ملت خويش است و به مبانى فرهنگ اسلامى و ملى و آسيب ها و دردهاى اقتصادى، اجتماعى، فرهنگى و سياسى جامعه خويش، معرفت قابل قبولى پيدا مى كند. چنين معرفتى كه مولد درك فرهنگ خودى (اسلامى و ملى) و شناخت دردهاى اجتماعى است، راه را به روى عامل نفوذ بيگانه و فرهنگ و سياست مهاجم مى بندد و مصونيت پذيرى از آسيب هاى فرهنگى و اجتماعى به وجود مى آورد، البته نيل به اين مرحله، مستلزم درك بهتر جامعه نسبت به هويت جوانان و طلاب است.
ـ وقت شناسى از ضروریات زندگی طلبگی است. اگر جوانى، بهار عمر است، وقت سرمايه همه فصول عمر است و به تعبيرى، وقت طلاست بلكه وقت فراتر از طلا و طلاساز است. از منظر دين، اولين پرسش هايى كه در قيامت از انسان مى شود از چند چيز است از جمله:
ـ از عمرش كه در چه راهى فنا كرده است،
ـ از جواني كه در چه چيزى گذرانده است،
ـ از مال كه از چه طريقى بدست آورده است،
ـ از محبّت اهل بيت (امامشناسى). (خصال صدوق، ج 1، ص 253)
با نگاهى اجمالى به سخن گران سنگ معصومين(ع)، جايگاه و اهميت دو سرمايه جوانى و عمر به خوبى، آشكار مى شود و هر كس كه بتواند در درياى زندگى شنا كرده و اين دو گوهر گرانبها را صيد كند، قطعا به ساحل نجات و رستگارى دست خواهد يافت. بزرگان چون چنين بودند، گشتند آنچنان.
پروين اعتصامى، در باب ارزش وقت چنين مى سرايد:
گهر وقت، بدين خيرگى از دست مده
آخر اين درّ گرانمايه، بهايى دارد.
البته در ارج گذارى به وقت، علاوه بر وقت خويش بايد براى وقت ديگران نيز ارزش قايل شد، و همه اين مراحل به سرانجام نمى رسد مگر اين كه فرهنگ سازى كنيم و همگان به اين نكته برسند كه وقت سوزى، گناهى است بس بزرگ و نابخشودنى، و اين شعار جا بيفتد كه: وقت سوزى يعنى خودسوزى.
عوامل ديگرى نبز وجود دارند كه در رشد و كارآمدى يك طلبه و در نتيجه رشد و كارآمدى جامعه نقش دارند از جمله:
1- شناخت راههاى اعتماد به نفس،
2- فراگیری روش تحقیق و اصول نويسندگى و سخنورى،
3- با دقت گوش كردن به سخن اساتيد و ساير افراد،
4- توسعه روابط مفيد با ديگران و پيدا كردن دوستان قابل اعتماد و ايجاد يك رابطه بسيار دوستانه با آنان،
5- رعايت نظم در رفت و آمدها و نشست و برخاست ها به ويژه در محيط آموزشی و سركلاس درس،
6- تقويت راههاى تفكر و افزايش خلاقيت خويش،
7- انتقادپذيرى و خود انتقادى (انتقاد از خود = Autocritics)،همچنين انتقاد درست و سازنده از ديگران، برخورد منطقى با مخالفان خود،
8- پذيرش عيوب ديگران و کمک برای اصلاح آنها،
9- كنترل خشم خود،
10- ورزش عاقلانه به صورت منظم و افزايش نيرو و توان خويش از راه ورزش عاقلانه و به صورت منظم و كسب سلامتى جسمى و انبساط روحى و تداوم آن،
11- خود را به طور مؤثر نشان دادن
12- هدايت جلسات مفيد و ثمربخش
13- تلاش برای تداوم وتکمیل سلامتى روحى و روانی خود
14- و در نهايت و مهمتر از همه هدايت معنوى خويش از طريق رعايت حقوق خداوند حكيم و بندگى او كه همه راههاى توفيق و كارآمدى فردى و اجتماعى به او ختم مى شود.
اگر يك طلبه، يا جمعى از آنان، اين گونه باشند، جامعه شاهد مبلغان و مديران موفق، كارآمد و خدمتگذار و در نتيجه شاهد جامعه پيشرفته خواهيم بود. حتما چنين هدفى با شرايطى كه مطرح شد قابل تحقق است.
ج : توجه به امکانات و ابزارهای مورد نیاز و محدودیت ها
-اصل برنامه ريزي و تقسيم ساعت هاي شبانه روز و مراقبت از خود بايد در حد توان باشد نه خارج از توان، همانطور که گفته اند سنگ بزرگ علامت نزدن است،پس بايد مطابق طاقت و توان جسمي و روحي افراد برنامه را طرح ريزي و اجرا کنيم و از حد تعادل خارج نشويم.
-ايده آل نگر و مطلق گرا نباشيم، يعني نخواسته باشيم تمام خواسته ها و آرزوها فوري و به شکل کامل و تمام برآورده شود هر چند در راه به دست آوردن آنها تلاش مي کنيم ولي اگر از دسترسي به برخي از آنها ناتوان بوديم و شرايط فراهم نبود، نگوييم به طور کلي بايد آن را رها کرد بلکه در تلاش هاي بعدي در پي نيل به آن باشيم و خسته نشويم.
-هر روز فعاليت هاي روزانه خود را ارزيابي کنيم و پايان روز و قبل از آن که به بستر برويم، بررسي کنيم کدام يک از کارها و وظيفه هاي مقرر شده را انجام داده و کدام يک را نيمه کاره رها کرده و انجام نداده ايم، نسبت به فعاليت هاي انجام شده خود را تشويق کرده و به خود آفرين بگوييم و پاداشي را در نظر بگيريم و نسبت به انجام نداده ها خود را تنبيه کرده مثلا خود را جريمه مالي کنيم و صدقه اي را به مستمندان بدهيم و يا ....
د: تقويت اراده خود برای انجام کارها
تقویت اراده نيازمند رعايت برخي نکات است:
1- چنانچه در مسير برنامه ريزي مشکل ضعف اراده وجود داشته باشد تجربه نشان داده است، براى حل اين مشكل نمى توان تنها به رهنمودهاى كتبى و غيابى بسنده كرد و اين مسأله، مانند بسيارى از مشكلات روانى ديگر، به ارتباط مستمر با مشاور نيازمند است.
2- بايد علل و عوامل ضعف اراده خويش را بشناسيم. توجه كنيم ضعف اراده غالبا در عدم اعتماد به بينش و تفكر، عدم شناخت خويش، با ارزش تلقى نكردن خود، عدم امنيت روانى، عدم تدبير عقلانى در تشخيص امور و تميز اهم و مهم، شكست هاى گذشته و عوامل باز دارنده رشد و قوت نفس مانند محروميت، سرزنش و رنج هاى مستمر ريشه دارد. زدودن هر يك از اين عوامل در پرتو سرمايه گذارى و برنامه ريزى ممكن است.
3- بايد باور كنيم چون ديگر انسانها از توانمندى هاى بسيار برخورداريم و از ديگران كمتر نيستيم. فراموش نكنيم نقاط قوت انسان از نقاط ضعفش بيشتر است و نبايد خود را دست كم بگيربم. تصميم خوب در پرتو تكيه بر قوت ها، جبران ضعف ها و احساس توانمندى شكل مى گيرد.
4- پس از مشورت با افراد ذى صلاح، با توجه به امكانات و توانمندى هاى واقعى خود، براى زندگى برنامه ريزى كنيم و بكوشيم هرگز بى جهت از آن برنامه و نظم سر نپيچيم.
5- اوقات استراحت و تفريح و عبادت و همه فعاليت ها را در اين برنامه بگنجانيم تا زمانى خالى نماند و توجه به فرصت بيكارى ما را به سمت تأخير انداختن كارها سوق ندهد.
6- بكوشيد براى هر رفتارى انگيزهاى قوى داشته باشيم و به ويژه از آثار مثبت تصميم گيرى ها و رفتارهاى خاص خويش به طور كامل آگاه شويدم
7- محيط زندگى و موقعيت كارى خود را تغيير دهيم و موانع بروز اراده و فعاليت را نابود سازيم; براى مثال در موقعيتى كه به سرزنش و متهم شدن به ناتوانى و ناپختگى مى انجامد، قرار نگيريم. براى تصميم گيرى ها و اقدامات خويش امنيت روانى فراهم آوريم تا بتوانيم به آرامى در برابر ديگران يا همراه آنان ابراز وجود كنيم و برجستگى فكرى و فعاليت بجا را از طريق تصميم آشكار سازيم.
8- هر كارى را آسان تلقى كنيم; زيرا در برابر اراده پولادين انسان همه سختى ها آسان مى گردد . به استقبال كارهاى به ظاهر دشوار برويم و به خود تلقين كنيم مى توانيم در اين امور درست تصميم بگيريم و افتخار موفقيت در انجام آنها را به دست آوريم.
9- رضايت خداوند را ملاك هر رفتار و گفتار قرار دهيم و از تسليم شدن در برابر تمايلات پوچ و هواهاى نفسانى بپرهيزيم. اين تسليم شدنها اراده را ضعيف و متزلزل مى سازد. تقوا و رعايت حرمت دستورهاى پروردگار براى آرامش روانى و تقويت نفس و اراده بسيار سودمند است.
10- مدتى برنامه ريزى و تصميمات خود را با فردى ذى صلاح در ميان بگذاريم و از وى بخواهيم مراقب باشد تا در ما دو دلى پيش نيايد و اجراى تصميمات خويش را به تاخير نيندازيم.
11- از خواب زياد، پرخورى و ديگر اسباب تنبلى و سستى اراده بپرهيزيم و نگذاريم ديگران به جاى ما تصميم بگيرند.
12- با كسانى كه روحيه و اراده قوى دارند، دوست شويم تا اراده ما نيز قوى گردد.
13- بكوشيم تصميم ها را با فردى با تجربه در ميان نهيم تا از قوت و درستى شان اطمينان يابيم. پس از مشورت با اين فرد، بر اساس تدبر و انديشه خود تصميم بگيريم و بدون از دست دادن فرصت اقدام كنيم.
14- تصميم بايد بر تدبير و انديشه و آگاهى هاى لازم استوار باشد و به عمل بينجامد . تخلف از اين امر جز تلف كردن وقت، پيروى از افكار پوچ و سستى در عمل دستاوردى ندارد و فرد را با زيان هاى مادى و معنوى رو به رو مى سازد. از اين رو، امور ياد شده گناه به شمار مى آيد. ترديد در تصميم گيرى و تاخير در عمل سبب از دست رفتن منافع معنوى و مادى فراوان مىشود و زيان هاى بسيار را به ارمغان مى آورد.تصميمات بجا و پر ارزش گذشته خود را به ياد آوريم و توجه كنيم كه چون گذشته براى انجام دادن كارهاى مهم آمادگى داريم.در تصميم ها و فعاليت هاى اسوه ها دقت كنيم، در همسان سازى و الگوپذيرى جدى باشيم تا جرات انجام كار يابيم و توان تصميم گيرى و اجرا در ما تقويت شود.
15- ورزش مستمر و منظم را كه در تقويت اراده بسيار مؤثر است، فراموش نكنيم.
16- با تصميم هاى آسان در كارهاى ساده، به تدريج خود باورى و توانمندى را در خويش پديد آوريم و راه را براى تصميم گيرى در امور مشكل و پيچيده هموار سازيم.
17- در موضوع مورد نظر تمركز پيدا كنيم و از اشتغالات ذهنى متعدد بپرهيزيم تا تصميم گيرى آسانتر صورت پذيرد.
18- پس از تدبير و مشورت از عواقب تصميم هاى خود هراسناك نباشيم و به خدا توكل كنيم. پيامدهاى تصميم ها را كه از قلمرو انديشه ما بيرون است و با سامان دادن احتمال هاى ضعيف سبب ترديد و تزلزل ما مى گردد، به خداوند متعال كه به بندگانش لطف و رحمت و محبت گسترده دارد، واگذاريم و به آنچه پروردگار پيش مى آورد، خشنود باشيم.
و : تعیین برنامه های پیشنهادی خود برای اوقات فراغت
مهم ترین برنامه های پیشنهادی برای اوقات فراغت:
- شرکت در دوره های کوتاه مدت آموزشی مانند مهارت های زندگی ، سبک زندگی اسلامی ، آموزش های کاربردی و مهارتی ، کلاس های قرآنی و احکام و اخلاق و...
- استفاده بهینه از ظرفیت مساجد و کانون های فرهنگی و بسیج و...
- مشارکت در امور اجتماعی و عام المنفعه
- شرکت در برنامه های ورزشی و تفریحی و مسافرت
- همکاری با نهادها و مراکز و موسسات دینی و انقلابی
- مطالعه کتابهای مفید و کاربردی
- شرکت در برنامه ها و مراسمات اخلاقی ، معنوی و مذهبی
- تدریس و تبلیغ و انجام فعالیت های فرهنگی درحد توان و فرصت
- ارتباط با افراد و خانواده های مذهبی و موفق
- مطالعه کتابهای درسی ترم قبل و بعد
- استفاده صحیح و فعال و موثر از رسانه ها و فضای مجازی در راستای تبلیغ دین و ترویج مکتب اهل بیت (ع)
- حضور مفید و بانشاط در کنار اعضای خانواده.
انشاالله خداوند ما را به سمت صلاح و مطلوب واقعى رهنمون گردد.
وماتوفیقی الا بالله العلی العظیم
خدایا چنان کن سرانجام کار
تو خشنود باشی و ما رستگار
موفق باشید.
مدیر مرکز مشاوره جامعه الزهرا (س)
اصغر اخوی
خرداد 1402
نظرات