به گزارش روابط عمومی و بین‌الملل، چهاردهمین کرسی ترویجی «تربیت اجتماعی در سیره معصومان(علیهم‌السلام)» از سوی معاونت پژوهش جامعه‌الزهرا(سلام‌الله‌علیها) در پژوهشگاه حضرت معصومه(سلام‌الله‌علیها) برگزار شد.

در این کرسی، سرکار خانم سمیه سادات موسوی به عنوان ارائه دهنده و حجت‌الاسلام‌والمسلمین حسین مهدی زاده به عنوان ناقد علمی حضور داشتند، همچنین سرکار خانم رحیمه معصومی موحد دبیری علمی این کرسی ترویجی را به عهده داشت.

در ابتدای این نشست، سمیه‌سادات موسوی به ارائه نظرات و پایان‌نامه خود با عنوان« تربیت اجتماعی در سیره معصومان» پرداخت و پس‌ازآن حجت‌الاسلام‌والمسلمین حسین مهدی زاده، پژوهشگر و استاد حوزه علمیه قم این اثر را موردنقد قرارداد.

سرکار خانم موسوی گزارشی از کتاب خود را ارائه داد و پس از بیان و محدودیت‌ها و ضرورت انجام کار، به تبیین مسئله نگرش‌سازی پرداخت که جنبه نوآوری کار وی محسوب می‌شد.

وی اظهار داشت: نگرش، يک روش نسبتاً ثابت در فکر، احساس و رفتار در ارتباط با يک موضوع بوده و دارای سه مؤلفه شناختی، عاطفی و رفتاری است.

موسوی افزود: نگرش‌سازی، یعنی مربی هم از نظر شناختی اطلاعات درست و کافی در اختیار متربی قرار دهد، هم انگیزه‌اش را در مورد مسئله موردنظر تقویت کند و هم آمادگی لازم برای اقدام عملی را در او ایجاد کند.

وی در ادامه به تبیین نظام تربیتی و چهار رکن اساسی آن، یعنی مبانی، اهداف، اصول و روش‌ها پرداخت. سپس، نمونه‌هایی از سیره معصومان علیهم‌السلام را در زمینه روش‌های تربیتی بیان کرد.

موسوی در پایان به دو نتیجه از نتایج تحقق اشاره کرد و گفت: ابتدا اینکه به دلیل درهم تنیدگی ابعاد وجودی انسان، زمانی تلاش‌های تربیتی نتیجه خواهد داد که اصول و روش‌ها به صورت توأمان اجرا شوند. دوم، این که شباهت برخی سیره‌ها تأییدی بر نور واحد بودن معصومان علیهم‌السلام بود.

حجت الاسلام و المسلمین مهدی‌زاده در نقد این مقاله ابتدا به نکات مثبت اثر اشاره کرد؛ از جمله: جسارت علمی برای انتخاب یک موضوع میان‌رشته‌ای و سخت، تتبع خوب و استفاده از منابع دست اول، قلم سلیس و روان، ساختار مناسب و داشتن ظرفیت نظریه‌پردازی.

وی در ادامه نقدهای خود را در چند محور کلی بیان کردند:

محور اول، بیان اشکالات محتوایی، از جمله: لزوم تغییر عنوان کتاب به «عناصر اصلی نظام تربیت اجتماعی در سیره چهارده معصوم علیه‌السلام»، لزوم تتبع بیشتر در مورد ریشه و معنای لغوی تربیت، عدم اشاره به شرایط و محدودیت حجیت سیره.

محوردوم، اشکالات ساختاری، از جمله: مساوی نبودن حجم برخی متن‌های عربی احادیث با ترجمه آنها، قرار دادن یک فصل برای نتیجه‌گیری که فقط چهار صفحه است.

محور سوم، اشکالات صوری، از جمله: طولانی بودن پاراگراف‌ها.

محور چهارم، اشکالات روشی، از جمله: عدم توضیح در مورد یکی از اصطلاحات نامأنوس، عدم اشاره به سوال فرعی در ابتدای هر فصلی که در پاسخ به آن نگاشته شده، لزوم ذکر مطالب حدیثی و تاریخی از منابع معتبر حدیثی و تاریخی.

استاد مهدی‌زاده در پایان، چند کتاب در رابطه با تربیت اجتماعی، معنای واژه تربیت و نحوه نوشتن مقالات علمی به حضار معرفی کردند.

پس از بیان نقدها خانم موسوی به برخی از آنها پاسخ داد و در پایان، به سؤالات حضار پاسخ داده شد.