امام حسن علیه السلام: «عَلَیکم بِالفِکرِ، فَإنَّهُ حَیاةُ قَلبِ البَصیرِ و مَفاتیحُ أبوابِ الحِکمَة؛ بر شما باد به تفکّر، که تفکّر مایه حیات قلب شخص بصیر و کلید درِ حکمت است» (إعلام الدین، ص ۲۹۷).

امام حسن مجتبی علیه‌السلام فرمود: «اَلْخَیرُ الَذّی لا شَرَّفیهِ: ألشُّکرُ مَعَ النِّعْمَهِ، وَالصّبْرُ عَلَی النّازِلَهِ؛ آن خوبی که شر و آفتی در آن نباشد، شکر در مقابل نعمت ها و صبر و شکیبایی در برابر سختی هاست» (تحف العقول، ص234، س7؛ بحارالانوار، ج75، ص105، ح4).

امام حسن مجتبی علیه‌السلام فرمودند: «ابْنَ آدْم! عَفِّ عَنِ مَحارِمِ اللّهِ تَکنْ عابِداً، وَ ارْضِ بِما قَسَّمَ اللّهُ سُبْحانَهُ لَک تَکنْ غَنِیاً، وَ أحْسِنْ جَوارَ مَنْ جاوَرَک تَکنْ مُسْلِماً، وَ صاحِبِ النّاسَ بِمِثْلِ ما تُحبُّ أنْ یصاحِبُوک بِهِ تَکنْ عَدْلاً؛ ای فرزند آدم! نسبت به محرمات الهی، عفیف و پاک دامن باش تا عابد و بنده خدا باشی. راضی باش بر آنچه خداوند سبحان برایت تقسیم و مقدّر نموده است، تا همیشه غنی و بی نیاز باشی. نسبت به همسایگان، دوستان و هم نشینان خود نیکی و احسان نما تا مسلمان محسوب شوی. با افراد [مختلف] آنچنان برخورد کن که انتظار داری دیگران همان گونه با تو برخورد کنند» (نزهه النّاظر و تنبیه الخاطر، ص79، ح33؛ بحارالانوار، ج78، ص112، س8).

امام حسن مجتبی علیه السلام: «صاحِبِ النّاسَ مِثلَ ما تُحِبُّ أن یُصاحِبوکَ بهِ؛ با مردم آن گونه رفتار کن که دوست دارى با تو رفتار کنند» (أعلام الدین، ٢٩٧).

امام حسن مجتبی علیه‌السلام فرمود: «ما تَشاوَرَ قَوْمٌ إلاّ هُدُوا إلی رُشْدِهِمْ؛ هیچ گروهی در کارها با یکدیگر مشورت نکرده اند، مگر آنکه به رشد فکری و عملی و... رسیده اند» (تحف العقول، ص233؛ أعیان الشیعه، ج1، ص577؛ بحارالانوار، ج75، ص105، ح4).