به گزارش روابط عمومی و بین الملل، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پیامی به دومین کنگره شعر کتاب دفاع مقدس، گفت: این کنگره، دریچه‌ای گشوده رو به خیال انگیزترین خاطرات از جانفشانی‌ها و دلاوری‌های رزمندگان اسلام است.

در بخشی از پیام سید عباس صالحی، به مناسبت برگزاری دومین کنگره شعر کتاب دفاع مقدس آمده: ذوق، قریحه و اندیشه تعالی بخشی که از نسل دفاع مقدس برآمد، جامعه را به خلق ادبیاتی امید آفرین و همچنین بستر‌سازی مناسب برای رشد باور‌های عمیق دینی و مذهبی در قالب شعر سوق می‌دهد. شعر جنگ، زبان روایتگر خاطره‌های ماندگار از ایثار و فداکاری است. خاطراتی که الفبای آن با رشادت و فرهنگ آن با شهادت عجین است. به دست اندرکاران این کنگره ارزشمند درود می‌فرستم و از خداوند متعال توفیق روز افزون این عزیزان را مسئلت دارم. امیدوارم برگزاری این گونه رویداد‌ها از این دست بستر ساز شناخت بهتر همه وجوه دوران دفاع مقدس و تصویرگر عواطف پاک مردم شریف کشورمان باشد.

دومین کنگره شعر کتاب دفاع مقدس به همت نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور با موضوع نقش بانوان در پاسداشت دفاع مقدس و با محوریت سه کتاب «دختر شینا»، «گلستان یازدهم» و «راز درخت کاج» برگزار شد که در مجموع ۶۵۰ اثر به دبیرخانه این کنگره ارسال شد و ۲۷۲ اثر شامل ۱۱۸ قطعه شعر در بخش کلاسیک، ۱۰۵ قطعه شعر در بخش سپید و قالب‌های نو، ۲۱ شعر در قالب ترانه و ۲۸ قطعه شعر کودک، به بخش نهایی داوری راه یافتند که آثار برگزیده در هر بخش معرفی و از صاحبان آن تقدیر شد.

در مراسم اختتامیه دومین کنگره شعر کتاب دفاع مقدس و تجلیل از برگزیدگان این کنگره، علیرضا مختارپور، دبیرکل نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور ایراد سخنرانی کرد و گفت: یکی از موضوعاتی که درباره این دفاع مقدس مطرح است این پرسش است که آیا جوانان قهرمانی که در این دفاع مقدس به شهادت یا جانبازی یا اسارت رسیدند از نظر مکتب حیات‌بخش اسلام و رهبران انقلاب اسلامی شأن و نقشی مشابه دیگر مدافعان مکتب و کشور‌ها و نظام‌های دیگر که برای استقلال و تمامیت و حفظ نظام خود از جان و هستی خود مایه می‌گذارند دارند یا تفاوتی مهم در این میان در کار است.

وی می‌افزاید: در یک وصیت‌نامه‌ای خواندم که شهید می‌گوید: من بیقرارم، بیقرارم! آتشی در دل من است که مرا بی‌تاب کرده است؛ به هیچ چیز دیگر آرامش پیدا نمی‌کنم مگر به لقاء تو؛‌ای خدای محبوبِ عزیز! این سخن یک جوان است! این همان چیزی است که یک سالک و یک عارف، بعد از سال‌ها مجاهدت و سال‌ها ریاضت ممکن است به آنجا برسد.