به گزارش روابط عمومی، خانم زهرا فخر روحانی در سالروز ارتحال بانو مجتهده امین با اشاره به ابعاد شخصیتی ایشان اظهارکرد: خوشبختانه جامعه اسلامی در همه اعصار، شاهد حضور بانوان متعهد و پرتلاشی بوده که  در عرصه های علم و دانش و فن آوری منشا ‏آثار و برکات شده اند و در جبهه ایثار و از خودگذشتگی، تزکیه و تعلیم، گوی سبقت را از دیگران ربوده اند.

وی از جمله این بانوان را وجود مبارک ‏شخصیتهایی همچون سکینه بنت الحسین علیها السلام و ست نفیسه از خاندان اهل بیت(ع) و مادر گرامی سیدرضی و مرتضی و صبیه شیخ ‏طوسی و علامه مجلسی برشمرد و ادامه داد: آنان بانوانی بودند که افزون بر تهذیب نفس و ایستادن بر بلندای قله جایگاه مادری، در عرصه های دانش و معارف ‏ارزشی نیز، گوی سبقت را از معاصرین خود ربودند.‏

روحانی بیان کرد: ‏ مقام معظم رهبری فرموده اند :«در همین کشورهای غربی، تا چند سال قبل از این - نه خیلی زیاد - زنانی که در مراکز آموزش عالی تحصیل میکردند، حق نداشتند مدرک ‏کتبی تحصیلات عالی خودشان را بگیرند! در همین اواخر، در بعضی از کشورهای غربی - از جمله در انگلستان - یکی از مجلاتّ یکی از ‏کشورهای غربی - که نمی خواهم از آن کشور و از آن مجلّه اسم بیاورم - پیرزنی را معرفی کرده بود که در سال 1917 - یعنی تقریباً هفتاد سال ‏قبل - در حدّ دکترا تحصیلات عالیه کرده است؛ لیکن به او مدرک تحصیل نداده‌اند! بعد سؤال میکند، چرا مدرک تحصیل نداده‌اند؟ می گوید که ‏چون تا سال 1947 در انگلستان، به زنانی که تحصیل میکردند، مدرک تحصیلی نمیدادند و میگفتند که زن نباید مدرک تحصیلی بگیرد! اینها ‏امروز آمده‌اند و در مقابل جمهوری اسلامی، مدّعی حقوق زن شده‌اند! در همان سالهایی که چنین حقارتهایی در فرهنگ غربی مشاهد می شد، در ‏ایران اسلامی، «بانوی اصفهانی» اجازه اجتهاد از مجتهدان درجه اوّلِ آن روز اسلام داشت و در اصفهان، حوزه تدریس فلسفه و فقهش دایر ‏بود! اسلام، این است ‏».

این بانوی پژوهشگر مسائل دینی به معرفی بانو نصرت بیگم امین اصفهانی پرداخت و گفت: این بانو فرزند سید محمد علی امین التجار اصفهانی در سال ۱۲۷۴هجری شمسی در اصفهان متولد شد و از حیث نسب با ۳۰ واسطه به امیرالمومنین(ع) می رسید.

وی اضافه کرد: وی چهارمین فرزند خانواده پس از سه پسر بود که  در سیزده سالگی به ازدواج پسرعمویش معین التجار در آمد و حاصل این ازدواج تولد هشت فرزند بود اما اشتغال به امور خانه داری، همسر داری و حتی مادری نتوانست مانع و سدی در برابر اراده استوار و آهنین او در کسب دانش و آموختن معارف اسلامی ایجاد کند.

روحانی افزود: این بانو در عین رسیدگی به امورخانه و خانه داری، به آموختن دروسی چون صرف و نحو و بلاغت و اصول و فلسفه روی آورد به این معنا که اساتید فن در خانه وی حاضر می شدند وایشان از پشت پرده از مباحث علمی ارائه شده استفاده می کردند.

این استاد جامعه الزهرا علیها السلام خاطرنشان کرد: بانو امین در ضمن تحصیل، بارها به مصیبت جانگداز مرگ فرزندان امتحان شد و از هفت فرزندی که در دامن او پرورش یافتند، تنها یک پسر باقی ماند و بقیه به علت بیماری‌های ناشناخته آن زمان، شیوع بیماری‌های واگیردار، قحطی معروف سال 1296 شمسی و وضعیت نابسامان بهداشت و کمبودهای دارویی، از دنیا رفتند.

وی یادآورشد: در جریان جنگ جهانی اول، دو فرزند کوچک ایشان به فاصله چند روز فوت کردند. بدین مناسبت استادشان آیة الله نجف آبادی سه ‏روز درس را تعطیل می‎کنند روز چهارم بانو امین به دنبال استاد می‎فرستند و علت تعطیلی درس ‏را جویا می‎شوند، استاد در پاسخ می‎گویند :«من شرمم می‎شود که بچه‌تان تازه از دنیا رفته برای درس بیایم» و خانم امین پاسخ ‏می‌دهند:« من پیش خدا شرمم می‌شود که سه روز است چیزی نخوانده ام. خدا یک چیزی به من داد و خودش هم گرفت».

روحانی ادامه داد: بانو امین ضمن خودشناسی در کسب فضایل اخلاقی نیز بسیار می‌کوشید، چنان‌که گفته‌اند بسیار اهل مراقبه بود و حالات عرفانی و واردات قلبی خاصی داشت که بخشی را خود در کتاب النفحات الرحمانیه منعکس کرده است.

به گفته این پژوهشگر امور دینی بانو امین کتاب النفحات الرحمانیه را به عربی نگاشت تا اسباب سوء فهم واقع نشود و جالب آن که وی آثارش را با نام مستعار می‌نوشت و گمنامی را ترجیح می‌داد.

وی به بیان سخنی از مؤسس حوزه‏ علمیه‏ قم مرحوم آیت الله شیخ عبدالکریم حائری درباره‏ بانو امین پرداخت و این سخن را اینگونه بیان کرد: «امیدوارم آن بانو در جاهایی که گمان اجابت دعا می‏رود مرا از دعای خیر فراموش نکند، همان طور که بنده ایشان را از دعای خیر فراموش نمی‏کنم‏».

روحانی در ادامه گفت: آیت‌الله جوادی آملی بانو امین را مصداق کسانی می‌داند که در نهان و نهادش تحولی واقع شد؛ و صاحب علمی شد که حاصل درس‌های خواندنی مدرسه نبود. همچنین آثار بانو را انعکاسی از شرح حال او می‌داند و به طور خاص بر کتاب « النفحات الرحمانیه» تأکید می‌کند. کتاب سیر و سلوک بانو را نیز شرح و توصیفی گویا از سفرهای چهارگانه متداول در عرفان می‌داند علامه جعفری نیز از تعبیر «تولد جدید» در وصف زندگی بانو استفاده می‌کند.

این پژوهشگری مسائل دینی به تعبیر دیگر علما و اساتید حوزه از بانو امین اشاره کرد و افزود: واعظ‌ زاده خراسانی هم ضمن اشاره به مضامین عرفانی آثار بانو و تلاش وی برای ساده‌نویسی و پرهیز از اصطلاحات فنی، نکته دیگری را نیز برجسته می‌کند و آن اینکه بانو سدی را که همواره عرفا پیش پای سالکان طریقت گذاشته‌اند که هر کس باید شیخ طریقتی داشته باشد شکست و ظاهراً بیش از همه بر مطالعه، تدبر و تهذیب نفس تاکید کرد و از قرآن، احادیث و … راهنمایی گرفت .

وی تاکید کرد: نتیجه آن همه تلاش و کوشش علمی، که زمینه آن را تقوای علمی و زهد آن بانوی پرهیزگار فراهم کرده بود به گونه ای شد که حتی دانشمند بزرگ، فقیه اهل‌بیت و رجالی عظیم‎الشان، آیت الله العظمی سید شهاب الدین مرعشی نجفی، از وی ، درخواست اجازه روایت کرد و ایشان در قسمتی از این اجازه نامه که به تاریخ اول محرم الحرام ۱۳۵۸ هجری قمری جهت آیت الله مرعشی نوشته، چنین آورده است: « پس از استخاره به ایشان اجازه دادم که روایت کند از من هر چه را که روایتش برای من صحیح است از کتب تفسیر و ادعیه و حدیث و فقه و غیره، اینها که از تالیفات شیعه، آنچه اصحاب، از غیر شیعه روایت کرده‌اند، به جمیع طرقی که معلوم و در خود مضبوط است».

روحانی بیان کرد: شگفت اینکه شخصیت‌هایی چون آیت الله العظمی مرعشی نجفی رحمةالله علیه و مرحوم علامه طباطبایی رحمةالله علیه، با توجه به مقام علمی و عرفانی خانم امین، محضر درس او را مایه فیض می‎دانستند.

این استاد حوزه و دانشگاه گفت: موقعیت علمی و عرفانی ایشان به جایی رسید که اکابر و اعاظمی از علما و عرفا، حضور در محضر ایشان را مایه فیض می‌دانستند.

وی ادامه داد: وی تنها بانوی مجتهد عصر خود بود و علما و افراد بسیاری از کشورهای اسلامی برای ملاقات و گفتگو نزد ایشان می‌آمدند. علمای معاصر از جمله آیت الله مرعشی نجفی، علامه آیت الله سیدمحمدحسین طباطبایی، استادمحمدتقی جعفری و اساتید حوزه و دانشگاه نیز، با ایشان ارتباط علمی داشتند.

روحانی افزود: شهید مطهری داستان دیدار بانوی ایرانی را سالها بعد در جلسه درس خود چنین بیان می دارند:« از بانوی مجتهده امین سوالی کردم وقتی او شروع به پاسخگویی کرد دیدم که من باید دست و پای خود را جمع کنم».

این استاد جامعه الزهرا علیهاالسلام گفت: بانوی مجتهده، سیده نصرت امین، نمونه‌ای از فضیلت‌ها بود و سراسر عمر پر برکتش را صرف تحصیل و ترویج ارزشهای دینی نمود و آثار گرانقدری را در ابعاد دینی، علمی، ادبی و اخلاقی، از خود به یادگار گذاشت.

به گفته این پژوهشگر مسائل دینی، تفسیر ۱۵ جلدی مخزن العرفان، سیر و سلوک، معاد، روش خوشبختی، مخزن اللئالی بخشی از آثار ارزشمندی است که از قلم گرانبهای این بانوتراوش نموده و در تاریخ فرهنگ شیعه به یادگار مانده است.